“GL vindt het belangrijk om op het juiste moment op een goede manier weer afscheid te nemen van de art. 12 status.

Maar eerlijk gezegd gaat mijn betoog daar nu niet over. Ik wil het wel over financiën en de toekomst hebben. En als ik over die onderwerpen nadenk en een richting ofwel een kader wil meegeven voor het volgende jaar, dan denk ik aan de jeugd en jongeren die in armoede leven.

Als wij willen dat in de toekomst mensen zich niet buiten de maatschappij voelen staan, dan moeten we bij deze kinderen beginnen. 

Vraag om advies hoe we armoede bij kinderen kunnen aanpakken. Wat is er nodig? Hoe ontstaat het? En wat kunnen we tegen armoede doen?

Daarom dient GL, gesteund door meerdere partijen vanavond de motie Alliantie Kinderarmoede in.

De buurtteams kunnen als aanjager van de sector overstijgende samenwerking dienen. En de alliantie ondersteunt bij deze samenwerkingen.

Om de jeugd verder centraal te stellen, wil ik teruggrijpen op mijn raadscolumn van deze week, die over meer groen op straat gaat.

Laten we zonder onze budgetten speciaal of extra te moeten aanspreken, afspreken dat we iets vaker iets niet doen!

Denk bijvoorbeeld aan het niet afzagen van lage taken, niet al het gras en bloemen wegmaaien en het niet weghalen van hutten gemaakt door kinderen.

Richt de omgeving niet te klinisch in, maar laat het soms wat natuurlijker zijn. Creëer een omgeving waar het fijn is om elkaar te ontmoeten. Begin bij de jeugd met een leuk klimbos ofzo. 

Als je plaatsen creëert waar iedereen in de buurt komt spelen, leer je vanzelf met de ander omgaan en onbekend maakt onbemind. Dus andersom zal vast ook zo wel werken.

Een voorbeeld van mensen die vanuit mijn oogpunt buiten de maatschappij lijken te staan en volgens mij te weinig samen met andere gespeeld hebben, haal ik uit een tweetal incidenten die afgelopen week zich hebben voorgedaan. Het eerste heeft te maken met de motie over het regenboogakkoord die vorige week op 1 stem na unaniem is aangenomen in deze raad.

De berichten die daarop online volgde waren helaas niet alleen positief. Ik zag nare berichten over het (en dit zijn niet mijn woorden) “door de strot duwen”  van de rechten van de LHBTI+ gemeenschap. En een heuse aankondiging van een bestorming van het stadhuis. 

En dan ook het bericht afgelopen week van de bekladding van iemands eigendom en de omringende muren op de boulevard. Een initiatief om plaats te bieden om samen te komen. Waar je je welKOM moet kunnen voelen. 

Kwetsende leuzen ontsierde de krant en sneden dwars door de ziel van mensen die al gekwetst waren.

Beide situaties waarbij de nadruk op het beoordelen en veroordelen van elkaar ligt. We raken sommige mensen kwijt. Ik wilde zeggen. We raken elkaar kwijt, maar dat zou de meerderheid die wel met fatsoen met elkaar in contact probeert te staan, te kort doen. 

Ik weet niet wat we moeten doen om dit tij te keren. Misschien dus door jong te beginnen. Om te kijken naar kinderen die het financieel niet makkelijk hebben en daarom niet mee kunnen doen aan sociaal maatschappelijke activiteiten of die in een moeilijke thuissituatie opgroeien. Of door te zorgen dat ze elkaar in iedereen geval op straat in een positieve en groene omgeving op kunnen zoeken. Waar ze lekker samen kunnen spelen. Kunnen klimmen in bomen en verstoppertje kunnen doen achter heggen.

En voor de volwassenen hoop ik dat ze het vertrouwen in de politiek en gemeente blijven vasthouden of terugvinden. Ik zie gelukkig steeds meer jonge mensen interesse tonen in onze Vlissingse politiek. Graag zou ik zien dat we als raad en gemeente deze mensen weten vast te houden. Informeer inwoners over wat de raad doet. Neem in je planning geregeld een cursus of programma op om inwoners warm te maken voor de gemeentelijke politiek. Omdat we dit al eerder hebben aangekaart, willen we nu graag een concreet verzoek doen middels de motie: politiek actief. Deze motie dienen we samen met LPV en CU in. 

Met deze woorden hoop ik een positief kader mee te geven voor 2024. Waarbij financiën en menselijkheid elkaar weten te vinden.”